O chorobie

Zespół Sotosa gigantyzm mózgowy (ang. Sotos syndrome, cerebral gigantism) – rzadki, genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych, charakteryzujący...
Czytaj więcej

Hipoterapia

Hipoterapia stanowi jedną z metod rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a swoją specyfikację zawdzięcza koniowi biorącemu udział w terapii. To właśnie obecność konia - "współterapeuty" - sprawia, że jest to wyjątkowa i niepowtarzalna metoda terapeutyczna dająca zupełnie nowe i niespotykane w innych terapiach możliwości. Jest ona jednak ściśle powiązana z innymi metodami rehabilitacyjnymi i terapeutycznymi i w pełni korzysta z ich dorobku. Hipoterapia działanie mające na celu przywracanie zdrowia i usprawnianie przy pomocy konia i jazdy konnej, osób: po przebytych chorobach zostawiających trwałe ślady w sprawności fizycznej i w życiu psychicznym, upośledzonych umysłowo, z deficytami rozwojowymi, z uszkodzeniami analizatorów (wzrok, słuch), niedostosowanych społecznie. Celem terapii z koniem i terapii jazdą konną jest przywrócenie tym osobom sprawności fizycznej i psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie. Hipoterapia stanowi jeden z elementów rehabilitacji leczniczej i jako taka jest prowadzona przez specjalistę, na zlecenie lekarza. Dzięki hipoterapii następuje : zmniejszenie zaburzeń równowagi i poprawa reakcji obronnych, zwiększenie możliwości lokomocyjnych i zapewnienie kontaktu ze zwierzęciem i przyrodą, stymulacja rozwoju psychoruchowego dziecka, w tym: poprawa koordynacji wzrokowo ruchowej, orientacji przestrzennej oraz rozeznania w schemacie własnego ciała, zwiększenie możliwości koncentracji uwagi i utrzymania zorganizowanej aktywności, zwiększenie motywacji do wykonywania ćwiczeń, rozwijanie samodzielności, zwiększenie poczucia własnej wartości, relaksacja i osłabienie reakcji nerwicowych.

Przy wiotkości Piotrka, bardzo ważne było i jest wzmacnianie mięśni miednicy. Dzięki hipoterapii udaje sie wypracować nieistniejące lub zaburzone połączenia neuronowe. To w pozytywny sposób wpływa na pracę centralnego układu nerwowego i  mózgu.

Źródło: Wikipedia

 

Pozostałe terapie:

  1. Kinezyterapia
  2. Integracja sensoryczna
  3. Terapia zajęciowa
  4. Masaż
  5. Pływanie / zajęcia na basenie
  6. Zajęcia muzyczne
  7. Logopedia
  8. Pedagogika wczesnoszkolna
  9. Psychologia